จักรพรรดิหย่งเจิ้งต่อสู้กับการทุจริตอย่างไร? ความลับของกลยุทธ์ต่อต้านการทุจริตของยงเจิ้ง

"ในสมัยราชวงศ์ยงเจิ้ง ไม่มีข้าราชการคนไหนที่ไม่ชัดเจน" แม้ว่าคำพูดนี้จะเกินจริงไปสักหน่อย แต่ก็ไม่ใช่คำเยินยอทั้งหมด

ในทุกราชวงศ์ เป็นเรื่องยากมากที่จะเห็นข้าราชการที่ซื่อตรงเช่นนี้ในทุกหนทุกแห่ง เช่นเดียวกับในราชวงศ์ยงเจิ้ง เมื่อพูดถึงสิ่งนี้ ไม่ใช่ว่าผู้คนในยุคนั้นได้รับความรู้แจ้งเป็นพิเศษ ในเรื่องการต่อต้านการคอร์รัปชั่น เห็นได้ชัดว่าการพึ่งพาการรับรู้ส่วนบุคคลเพียงอย่างเดียวนั้นไม่เพียงพอ แต่ต้องพึ่งพาวิธีการ

วิธีการต่อต้านการคอร์รัปชันของหยงเจิ้งปรากฏออกมาอย่างไม่รู้จบ ซึ่งเป็นการเปิดหูเปิดตา ในหมู่พวกเขามีเคล็ดลับที่เรียกว่า "เติมทันที"

"ทางเลือก" เป็นเรื่องธรรมดามากในสมัยโบราณ มีผู้ที่มีคุณสมบัติเป็นข้าราชการมากเกินไป แต่ตำแหน่งราชการมีจำนวนจำกัด และผู้ที่มาภายหลังสามารถอยู่ได้เท่านั้นที่ที่พวกเขาเจ๋ง นี่คือ "ทางเลือก" การ "รอ" เป็นเวลาสามถึงห้าปีเป็นเรื่องปกติธรรมดา การ "รอ" เป็นเวลาสิบหรือแปดปีก็เป็นเรื่องธรรมดาเช่นกัน บางคนตลอดชีวิตไม่สามารถ "แก้ไข" ได้

เพื่อตอบสนองต่อปัญหานี้ Yongzheng ได้ใช้จินตนาการอย่างเต็มที่และเชื่อมโยงกับการต่อสู้กับการทุจริตและการส่งเสริมความซื่อสัตย์ ทุกครั้งที่ส่งรัฐมนตรีไปตรวจบัญชีจะต้องมีข้าราชการสำรองกลุ่มใหญ่คอยหนุนหลัง ข้าราชการสำรองเหล่านี้ยังแบ่งชั้นและเกรดตามตำแหน่งราชการของ "รอ" ตราบใดที่พบเจ้าหน้าที่ที่ทุจริต เขาจะถูกไล่ออกทันทีและดำเนินคดีตามความผิด ยิ่งกว่านั้น ข้าราชการสำรองระดับเดียวกับข้าราชการที่ทุจริตได้รับเลือกทันทีจากข้าราชการสำรองที่มาพร้อมกันเพื่อแทนตำแหน่งที่ว่างที่เหลืออยู่หลังจากที่ข้าราชการที่ทุจริตถูกเลิกจ้าง

การเคลื่อนไหวนี้โหดเหี้ยมและยอดเยี่ยม ในอดีต วิธีการที่ใช้โดยครการปราบปรามเจ้าหน้าที่เพื่อต่อต้านการตรวจสอบส่วนใหญ่เป็นการฝ่าด่านและปกป้องซึ่งกันและกัน ซึ่งทำให้การทุจริตคอร์รัปชันทำได้ยาก แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นคนที่มาตรวจบัญชีล้วนเป็นคนโลภตำแหน่งทางราชการอยากให้มีปัญหาก็ไล่ออกทันทีจะได้เข้ารับตำแหน่งทันที บุคคลเช่นนี้จะละทิ้งโอกาสในการเป็นเจ้าพนักงานเพราะรับสินบนได้อย่างไร? ท้ายที่สุด ไม่ว่าจะมีสินบนมากเพียงใด ก็ไม่สนุกเท่ากับการเป็นเจ้าหน้าที่บนหลังม้า!

ประการที่สอง สิ่งนี้ยังสามารถลดการขาดดุลจำนวนมหาศาลที่เจ้าหน้าที่ทุจริตทิ้งไว้หลังจากออกจากตำแหน่ง ข้าราชการที่ฉ้อฉลส่วนใหญ่ เมื่อพวกเขากำลังจะออกจากตำแหน่ง มักจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อสร้างโชคลาภ ทิ้งช่องโหว่ขนาดใหญ่ไว้ให้ผู้สืบทอดตำแหน่งเติมเต็ม ผู้สืบทอดจะต้องทำงานอย่างหนักเพื่อเติมเต็มส่วนที่ขาด และจากนั้นเขาก็จะโลภต่อไป ทิ้งช่องโหว่ขนาดใหญ่ไว้สำหรับผู้มาทีหลังเอ่อ ด้วยวิธีนี้วงจรอุบาทว์นำไปสู่การทุจริตอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ในอดีต ผู้ที่ตรวจสอบบัญชีไม่ใช่ผู้สืบทอด และไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา ดังนั้นเขาจึงวางสายไป ดังนั้น หากเจ้าหน้าที่ทุจริตใช้เงินเพียงเล็กน้อยเพื่อติดสินบนผู้ที่ตรวจสอบบัญชี พวกเขาก็จะหนีไปได้โดยธรรมชาติ สำหรับผู้สืบทอดในภายหลัง เขาได้แต่ยอมรับว่าเขาโชคร้าย แต่ตอนนี้คนที่ประสบความสำเร็จคือคนที่ตรวจสอบบัญชี ถ้าบัญชีไม่ชัดเจน คนที่ทุกข์ใจก็คือตัวเขาเอง ดังนั้นการตรวจสอบจึงเข้มงวดกว่าใคร

อันที่จริงกลอุบายของหย่งเจิ้นยังมีผลวิเศษอีกประการหนึ่ง กล่าวคือ สามารถใช้กำกับรัฐมนตรีที่ตรวจสอบบัญชีได้ ซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้การทุจริตคอร์รัปชันในอดีตนั้นยากจะหยุดยั้ง ตอนนี้สำหรับเจ้าหน้าที่สำรองเหล่านั้น อนาคตของพวกเขาเองเป็นเดิมพัน หากมีเจ้าหน้าที่ก็ขึ้นอยู่กับเวลานี้ หากคุณสามารถหาเจ้าหน้าที่ที่ทุจริตได้ คุณก็ไม่พบต้องรอ". มิฉะนั้นจะยากที่จะบอกว่าจะ "รอ" ปีและเดือนใด! ดังนั้นไม่ว่าตำแหน่งรัฐมนตรีจะสูงส่งเพียงใดหากไม่กล้าขวางทางราชการก็เกรงว่าจะถูกประชาชนเยาะเย้ย

วิธีการ "ชดเชยทันที" ของหยงเจิ้งทำให้เจ้าหน้าที่ที่ทุจริตไม่มีที่ให้หลบหนีและไม่มีทางออก เรียกได้ว่าเป็นกลยุทธ์ต่อต้านการทุจริตที่ยอดเยี่ยม