เจ้าหน้าที่ไม่สะอาดในช่วงต้นราชวงศ์ฮั่น: เซียวเหอรับสินบนและนายกรัฐมนตรีชอบดื่มนมมนุษย์

เซียวเหอเป็นประธานในการแก้ไข "กฎหมายเก้าบท" "กฎหมายการทหาร" ของ Han Xinshen "ระเบียบ" ของ Zhang Cang และ "มารยาท" ของ Shusun Tongzhi ความสะอาดและความสมบูรณ์

แผนผังเครือข่าย

อย่างไรก็ตาม ความสะอาดและความสะอาดของการบริหารอย่างเป็นทางการในช่วงต้นราชวงศ์ฮั่นนั้นเป็นเพียงความรู้สึกสัมพัทธ์ของความไม่เสียหาย และปัญหาการทุจริตในการบริหารราชการไม่ได้ดึงดูด ความสนใจเป็นพิเศษของผู้คน เมื่อพิจารณาจากเอกสารทางประวัติศาสตร์แล้ว ตั้งแต่สมัยที่หลิวปังก่อตั้งระบอบการปกครองนั้น การคอร์รัปชันในการบริหารงานของเจ้าหน้าที่ได้ปรากฏขึ้นแล้ว ตัวอย่างเช่นนายกรัฐมนตรี Zhang Cang ดื่มนมของมนุษย์ทุกวัน "บันทึกประวัติศาสตร์ชีวประวัติของนายกรัฐมนตรีจาง" บันทึกว่าจางคัง "ป้อนนมและผู้หญิงเป็นพยาบาลเปียก มีภรรยาหลายร้อยคนและนางบำเรอและผู้ที่พยายามตั้งครรภ์จะไม่โชคดี” เมื่อพิจารณาจากเอกสารทางประวัติศาสตร์ของราชวงศ์ฮั่นที่มีอยู่แล้ว การทุจริตของเจ้าหน้าที่ในราชวงศ์ฮั่นแสดงให้เห็นในหลายแง่มุม แต่กระจุกตัวมากที่สุดในด้านการจัดการสาธารณะ

"กฎระเบียบเกี่ยวกับอาชญากรรมตามหน้าที่ในราชวงศ์ฮั่นจากใบไผ่" ของหู เหรินจือ ("กฎหมายและการวิจัยธุรกิจ" 2001 ฉบับที่ 3) มีคำอธิบายโดยละเอียดเกี่ยวกับการละทิ้งหน้าที่อย่างเป็นทางการ การบิดเบือนกฎหมาย เพื่อประโยชน์ส่วนตน การทุจริต และการรับสินบน ฯลฯ ในใบไผ่ กล่าวถึงรายละเอียดว่าเจ้าหน้าที่ใช้อำนาจหน้าที่ในการยักยอก ลักทรัพย์ ฉ้อฉล และครอบครองทรัพย์สินของแผ่นดินโดยมิชอบในการบริหารราชการแผ่นดินอันเป็นลักษณะสำคัญของราชการ การฉ้อราษฎร์บังหลวงในราชวงศ์ฮั่น

Tian Yannian เป็นคนสนิทของ Huo Guang ในระหว่างที่เขาดำรงตำแหน่ง Da Si Nong เขาใช้โอกาสยึดยานพาหนะพลเรือนเพื่อขนส่งทรายและยักยอกเงิน 30 ล้านหยวนในการขนส่งสินค้า ("Han Shu· Tian Yannian Biography") หลังจากรายงาน Tian Yannian ถูกบังคับให้ฆ่าตัวตาย ในรัชสมัยของจักรพรรดิ Yuan แห่งราชวงศ์ฮั่น Zhang Fu รับผิดชอบอวัยวะสัมผัสทั้งห้า ต่อมา Zhang Fu ถูกจับและคุมขังและ เขาเป็น "คนทรยศล้านคน"

แผนที่อินเทอร์เน็ต

แม้ว่าในสมัยราชวงศ์ฮั่น เขาได้ปราบปรามกระแสการให้และรับสินบนที่ไม่ดีต่อสุขภาพซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่มีผลเพียงเล็กน้อยการเฟื่องฟูของการติดสินบนได้กลายเป็นลักษณะที่โดดเด่นที่สุดของการทุจริตอย่างเป็นทางการในราชวงศ์ฮั่น ในช่วงต้น ๆ ราชวงศ์ฮั่น นายกรัฐมนตรีเซียวเหอได้รับชื่อเสียงในการปกครองประเทศด้วยความซื่อสัตย์ แต่ถึงแม้จะมี ข้าราชการ" ยังรับสินบนจำนวนมากจากพ่อค้า ตาม "บันทึกประวัติศาสตร์ ครอบครัวของเซียวเซียงกั๋ว" เพื่อหลีกเลี่ยงความสงสัยของหลิวปัง เซียวเหอจึงเชื่อฟังคำแนะนำของสาวก "ซื้อที่ดินเพิ่ม...เพื่อก่อมลพิษ" และปล้นสดมภ์ประชาชน สิ่งที่เขาทำ ทำให้เกิดการจลาจลในที่สุด. เฉินผิงถึงกับประกาศต่อสาธารณชนว่า "รัฐมนตรีมาเปลือยกายและพวกเขาจะไม่ได้รับค่าตอบแทน" ("บันทึกประวัติศาสตร์ครอบครัวของนายกรัฐมนตรีเฉิน")

แม้ว่าเงินเดือนของข้าราชการในสมัยราชวงศ์ฮั่นจะไม่สูงส่งเท่ากับในสมัยราชวงศ์ซ่ง แต่ก็ยังไม่เป็นปัญหาสำหรับข้าราชการทุกระดับในการดำรงชีวิตที่ดี เฉินผิงกล่าวว่า "คุณไม่สามารถรับเงินได้หากคุณไม่ได้เงิน" มันเป็นเพียงการติดสินบนของคุณเองเพียงแค่มองหาข้อแก้ตัวที่ยิ่งใหญ่ จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ฮั่นมักมีทัศนคติที่สมรู้ร่วมคิดต่อการฉ้อราษฎร์บังหลวงและการติดสินบนของเจ้าหน้าที่ ในช่วงเวลาของจักรพรรดิเหวินแห่งราชวงศ์ฮั่น "จางหวู่และคนอื่น ๆ รู้สึกละอายใจเมื่อพวกเขารับสินบนและเงิน และตอบแทนพวกเขามากยิ่งขึ้น" ("ฮันซู · เวนตีจี") แม้ว่าทัศนคติของจักรพรรดิเหวินแห่งราชวงศ์ฮั่นที่มีต่อจางหวู่จะเป็นกลยุทธ์ในการปกครอง แต่แท้จริงแล้วเป็นการยุยงให้จางหวู่ทุจริต ภายใต้การคุ้มครองและการสมรู้ร่วมคิดของผู้ปกครองสูงสุดศักดินา ออกไปการทุจริตและการติดสินบนของ icials รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อถึงเวลาของจักรพรรดิเหวินและจักรพรรดิจิง ปัญหาก็ร้ายแรงแล้ว

ฮ่องเต้จิงแห่งราชวงศ์ฮั่นก็ดูกังวลเกี่ยวกับสถานการณ์การคอร์รัปชันที่เพิ่มขึ้น และเขาเคยตำหนิการคอร์รัปชันเหล่านี้อย่างรุนแรงหลายครั้ง ในเดือนกันยายน ปีที่ห้าของจักรพรรดิ Jing แห่งราชวงศ์ฮั่น และในเดือนเมษายนของปีที่ 2 ของจักรพรรดิ Jing แห่งราชวงศ์ฮั่น จักรพรรดิ Jing ได้ออกพระราชกฤษฎีกาเพื่อตำหนิเจ้าหน้าที่ที่ทุจริต ซึ่งอันที่จริงแล้วยอมรับอย่างเปิดเผยว่ามีการคอร์รัปชัน . ในใบไผ่ของราชวงศ์ฮั่น คำว่า "รับสินบนและบิดเบือนกฎหมาย" "ดูแลและขโมย" และ "รับของโจร" ซึ่งแสดงให้เห็นถึงพฤติกรรมทางอาญาของเจ้าหน้าที่ในยุคนี้

แผนที่อินเทอร์เน็ต

เซียวเหอรับสินบนและนายกรัฐมนตรีชอบดื่มนมมนุษย์

จางเจียซาน เลขที่ 247 ฮั่น มีบันทึกอยู่ใน ใบไผ่ของทอมข. เกี่ยวกับเจ้าหน้าที่รับสินบนและละเมิดกฎหมาย. ตัวอย่างเช่น สองกรณีของ "Beidi Shouqiao" และ "Hedong Shouqiao" เกี่ยวข้องกับประเด็นการรับและให้สินบน จึงเรียกว่า "การยอมรับและบิดเบือนกฎหมาย" ในสองกรณีคือกรณีของ "Hedong Shouqiao" คือนักวิชาการ - เจ้าหน้าที่จับหมอผู้ลี้ภัยที่ขโมยหนังสือ แต่หาไม่พบ การเปิดตัวของมัน